Latest Blog Post

16.05

‎‎‎ ‎‎‎‎ ‎
‎
‎‎
Kendini aklamak için sunduğu tüm iddiaları çürütebilirdim. Sözde masumun maskesi çoktan düşmüştü. Belki o farkında değildi ama katil oydu. Yemin ederim, gözlerimle görmesem de kanıtlarım vardı. Sanıyordu ki önümde tüm vücudunu kaplayan bir masumluk elbisesi giydiğinde gözümdeki değeri artacaktı. Pişmanlık hissedeceğime inanıyor olmalıydı. Belki de eski günlere dönmeyi ümit ediyordu.

Ama en masum görünen zamanlarda elbisede hâlâ birkaç yırtık var. Poposu görünüyordu. Şekli güzel olsa da inanın bana, o an gözüme hiç güzel görünmüyordu. Göğüs kısmı da yırtıktı. Bir manzara aynı anda nasıl bu kadar çekici ve irrite edici olabilirdi? Artık cevabı biliyorum.

Tüm gerçeği bildiğimi ve sadece beni kandırdığını zannettiğini yüzüne haykırabilirdimj. Vereceği hiçbir cevap kanıtlarımı yok edemezdi. Her zaan yaotığı gibi sessiz kalır ve yargı tokmağımı indirmemi beklerdi. Ama yapmadım. Değmezdi çünkü. Bir şey değişmezdi ve değişmeyecekti de. Ne o deüişecekti ne de ben.

Ben zaten yıllar önce tokmağı gözünün önünde indirip yüzüne hükmümü açıklamıştım. Temyiz yolu kapalıydı. Ceza ise ömür boyu benden mahrum kalmaktı.