Latest Blog Post

Bikem in Not Defteri

Bazı geceler hiçbir şey çalmak istemem. Kulüpteyim, sahneye çıkmam lazım, ama içimdeki ses susmuş olur. O zamanlar derim ki: “Bikem, bugün sahneye değil, kendi içine çık.”
Ama sonra bir nota düşer içimden – tek bir sol, tek bir fa – ve yeniden başlarım. Çünkü müzik, beni sustuğum yerden anlatır.Bugün sahneye çıkmadan önce sokak lambalarının altında yürüdüm biraz. Şehir hâlâ telaşlı, insanlar hâlâ yorgun. Ama ben… ben o yorgunlukların arasında bir şey duydum. Bir çocuk, annesinin elini bırakıp kendi başına ıslık çalıyordu. Ritmi garipti ama içtendi. Ve bana dedim ki: “Caz da böyle bir şey işte… İçten gelen, yanlış doğru tanımayan bir yürüyüş.”

🎶 Caz: Nefes Gibi

İlk kemanımı hâlâ saklıyorum. Telleri paslandı, sesi artık boğuk. Ama her defasında ona dokunduğumda ilk sahnemi hatırlıyorum. Üç kişilik bir izleyici, yırtık bir perde arkası, ve ben… ellerim titreyerek çalıyorum. O zamanlar alkış değil, anlaşıldığımı duymak istiyordum. Şimdi hâlâ aynısı. Alkışlar güzel, ama biri gözlerini kapatıp sadece dinliyorsa... işte o zaman gerçekten çalıyorum demektir.

🥀 Geceye Fısıldayanlar

Yeni albümümün adı bu. “Geceye Fısıldayanlar”. Çünkü ben hep geceyle konuşurum. Gündüz çok gürültülü. İnsanlar acele ediyor, kimse bir melodiyi dinlemeye sabretmiyor. Ama gece… gece sabırlı. Gece dinler. Gece cazı sever.

Şu aralar stüdyodayım. Parçaları kaydediyorum ama asıl derdim kayıt değil. Bir duyguyu yakalayıp tutmak. Bazen 3 saat boyunca tek bir doğaçlamayı deniyorum. Çünkü bir şey eksik. Eksik olanı bulduğumda bilirim: Tenimde bir ürperti olur. Bu müzik, kalbe değdiği zaman tamamlanıyor.

🖋 Son Not

Eğer bu satırları okuyorsan ve sen de müziği sadece duymak değil, hissetmek isteyen biriysen… o zaman doğru yerdesin. Belki bir gün aynı kulüpte çalarız. Belki bir sokak köşesinde karşılaşırız. Belki sadece bir notada tanırız birbirimizi.
Ama unutma:
Caz, sen sustuğunda seni anlatan tek şeydir.
— Bikem der ki
"Geceye fısıldayan her ruha selam olsun."