Latest Blog Post

Kim

Bir sabah geç uyandım.
Önce koşmaktan vazgeçtim.
Sonra kendimden...

Belki de yanlış gezegendeydik bilmiyorum. Köşeyi döndüğümde hiç bilmediğim bir caddeye doğru yola çıktım. Soğuk ve karanlıktı hatta ıssız..
Hızlı adımlarla tüm caddeyi yarılamışken, kafamda bir sürü altyazı geçip duruyordu. Düşünmek istemiyordum artık, sürekli yaptığım bu eylemin enerjimi düşürdüğünü beynimi sürekli uyanık bıraktığından şikayet etmekten sıkılmıştım.
Belki de şikayet etmekten yorulmuştum. Uyuyunca geçiyordu tüm yorgunluklar ama beynim hiç uyumuyordu. Sürekli beni didikliyordu, nedenlerim niçinlerim pişmanlıklarım özlemlerim, sırayı hiç aksatmadan hatırlatıyordu her şeyi.
Nasıl başladık, ne oldu, nereye gidiyoruz vs hepsi bir film şeridi gibi sıralandı gözlerimde.
Kızgındım, galiba en çok kendime. Senden uzak duramayan bendim çünkü. Kızgın olduğumda bile yanından ayrılamayan ben. Sen? Sen kızgın olduğunda değil yüzüme bakmak seni etrafımda bile göremiyorum.
Bilmediğim bir karanlığın içindesin. Seni bu kadar tanıyor sanıp aslında hiç tanımadığımı hissettiğim an kalbim daha hızlı çarpmaya başlıyor.
İşte tam o an kaybediyorum seni. Sanki hiç yaşamamışız gibi...

Hayat birini özleyip, seni özledim diyemeyecek kadar kısa ve tezat.

Sakin sade böyle en iyisi
Demli dingin boş inan ki ötesi
Kim söyle kim yazılarını silebilir ki
Külüme güvenip yanabilirim
Aksine inanıp sönebilirim
Nefsime aldanıp sana kanınca
Kendimi dinleyip öğrenebilirim

//Sertap Erener